برطرف كردن نياز مادّي و روحي يتيمان











برطرف کردن نياز مادّي و روحي يتيمان



امام علي عليه السلام تنها به نيازهاي جسمي يتيمان بي پدر توجه نداشت بلکه به نيازهاي رواني و روحي آنها نيز رسيدگي مي کرد،

خرما و برنج و روغن به خانه يتيمان مي برد،

و براي آنان غذاهاي خوب درست مي کرد و آنها را از گرسنگي نجات مي داد.

و از نظر تربيتي سعي مي کرد بادست خود لقمه در دهانشان بگذارد،

و آنها را بخنداند،

و خطاب به آنان مي فرمود:

اگر به شما گفتند پدر شما کيست؟

بگوئيد:

ما يتيم نشده ايم، پدرمان علي عليه السلام است.

روزي در منزل يکي از يتيمان، که حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام پس از غذا دادن به چند بچّه يتيم، با روش هاي گوناگون سعي داشت آنها را بخنداند، و روي دست و زانو راه مي رفت و با صداي تقليدي از گوسفند بچّه ها را مي خنداند،

قنبر به امام علي عليه السلام اعتراض کرد.

پاسخ فرمود:

وقتي داخل خانه شدم، يتيمان گريه مي کردند، وحال دوست دارم وقتي که از منزل خارج مي شوم آنها خندان باشند.[1] .

اين شيوه رفتاري، اثر بسيار مهمّي در روحيّات بچه هاي پدر از دست داده دارد که احساس کمبود نکنند.









  1. دررالمطالب - و - شجره طوبي.