وسيله سواري امام علي
و هرچه داراي کيفيّت بهتري باشد خوب است، که در روايات آمده است، از سعادت مؤمن، اسب خوب است.[1] . حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام داراي: يک شتر سواري، يک اسب و يک قاطر سفيد بود. که آن را (دُلْدُلْ) مي گفتند، و در روز جنگ حنين سوار بر قاطر شد. به امام علي عليه السلام گفتند: بر اسب سوار شو که چابک و گريزنده تر است. حضرت فرمود: اَلْخَيْلُ لِطَّلَبِ وَ الْهَرَبْ، وَ لَسْتُ مُدْبِراً وَ لا اَنْصَرِفُ عَنْ مُقْبِلٍ (اسب براي گرفتن فراري، و گريز از ميدان است، در صورتي که من نه فراري را تعقيب مي کنم و نه خود از ميدان مي گريزم)[2] . يعني حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در انتخاب وسيله سواري نيز اهداف بلند دفاعي و نظامي را در نظر دارد و وسيله سواري را منطبق با اهداف ارزشي خود انتخاب مي فرمود.
وسيله سواري براي هر کسي ضروري است،