قضاوت در نزاع دسته جمعي
عمل زشت آنان به محضر علي عليه السلام گزارش داده شد. حضرت دستور داد: همه آنها را حبس کردند تا پس از به هوش آمدن به اعمالشان رسيدگي شود. اتفاقاً دو نفر از آنان در زندان مردند، کسان آنها به نزد حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام آمده، عرضه داشتند که خون بهاي کشتگان ما را از آن دو نفري که زنده اند بگيريد، زيرا اين دو نفر اسباب قتل ايشان را فراهم آورده اند. امام علي عليه السلام به آنها فرمود: از کجا دانستيد، دو نفري که زنده اند قاتل آن دو نفرند که مرده اند. ممکن است آن دو نفر که مرده اند هرکدام قاتل يکديگر بوده باشند. در پاسخ عرض کردند: ما از اين ماجرا بي خبريم آنگونه که خدا به تو آموخته است درباره آنان داوري کن؟ حضرت فرمود: ديه مقتولين به عهده هر چهار قبيله است که بايد بپردازند، و ديه زخم آن دو نفر که مجروح اند از ديه کشته ها برداشته مي شود.[1] .
در عصر حکومت اميرمؤمنان علي عليه السلام چهار نفر شراب خوردند و در نتيجه مستي به روي يکديگر چاقو کشيدند و به هرکدام جراحتي وارد شد.