معناي «حين» در قرآن











معناي «حين» در قرآن



مردي براي حاجتي نذر کرد که من يک حين روزه بگيرم،

و وقتي را معيّن نکرده بود، سپس دچار ترديد شد که اين «حين» چند مدّت است؟

داوري به نزد امام علي عليه السلام بردند،

حضرت فرمود:

بايد شش ماه روزه بگيرد،

و آنگاه اين آيه را تلاوت فرمود:

تُؤْتي اُکُلَها کُلَّ حينٍ بِاِذْنِ رَبِّهَا

«و اشجار از روزي که شکوفه مي نمايد تا به ثمر برسد شش ماه طول مي کشد.»[1] .

که در اين آيه «حين» براي مدّت 6 ماه به کار رفته است.









  1. سوره ابراهيم آيه 25.