حکم ازدواج مادرزن
در محضر امام صادق عليه السلام بودم که مردي نزد آن حضرت عليه السلام آمده پرسيد: مردي با زني ازدواج کرده و قبل از آن که با او همبستر شود، زن مرده است، آيا مي تواند با مادرش ازدواج نمايد؟ امام علي عليه السلام فرمود: شخصي از ما چنين کرده و مانعي در آن نيافته است؟ من عرضه داشتم: فدايت شوم! تنها افتخار شيعه به حکمي از امام علي عليه السلام است. در اين مسئله ابن مسعود اظهار نظر کرده و آن را اجازه داد است، پس نزد حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام آمده و حکم مسئله را از آن حضرت جويا شد. امام علي عليه السلام به او فرمود: اين حکم را از کجا گرفته اي؟ گفت از آيه قرآن: وَ رَبائبُکُمُ اللاتي في حُجُورِکُمْ مِنْ نِسائِکُم اللاتي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ[1] . «و حرام شد براي شما دختران زن که در دامن شما تربيت شده اند اگر با زن مباشرت کرده باشيد.» آنگاه حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به او فرمود: حرمت ازدواج با دختران يک زن در آيه مقيّد به دخول است، و ليکن آيه حرمت ازدواج با مادر زن: «وَ اُمَّهَاتِ نِسَائِکُمْ» «و حرام شد بر شما مادر زن» مطلق است و مقيّد به دخول به دختران آنان نمي باشد.[2] .
منصور بن حازم مي گويد:
مقصود امام علي عليه السلام در پاسخ اول از «يکي از بني هاشم» از طالبيين يا عباسيين بوده نه يکي از آياء گرامش که گفتار و کردار آنان گفتار و کردار اميرالمؤمنين عليه السلام است، و آن هم به علت تقيه بيان شده، و در آخر خبر هم حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به طور صريح حق را آشکار نموده است.