قرآن و دوران شيرخوارگي
دعوا نزد خليفه سوم بردند و او نتوانست مشکل را حل کند، و دستور رجم زن را صادر کرد، مردم به حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مراجعه کردند، اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: در يک جاي قرآن آمده است که: يُرضِعنَ أَولادَهُنَّ حَولَين کامِلَين...[1] . «زنان فرزندان خود را دو سال کامل شير دهند» و در جاي ديگر فرموده است: وَ حَمْلُهُ و فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهراً[2] . «دوران بارداري و باز گرفته شدن از شيرخوارگي 30 ماه است» وقتي ايام شيرخوارگي بيست و چهارماه از آن کسر گردد، مدّت حمل شش ماه مي شود. بنابر اين خانمي که کودک شش ماهه آورده است، گناه نکرده و کودک از آن شوهرش مي باشد. پس از قضاوت امام علي عليه السلام خليفه سوم اقرار کرد که از اين حکم بي خبر بوده است، بلافاصله دستور داد زن را برگردانند و رجم نکنند.[3] . امّا وقتي مأمورين براي برگرداندن زن به محل اجراي حُکم رفتند کار از کار گذشته و زن رجم شده بود. زن بي گناه قبل از شروع حکم به خواهرش گفته بود: خواهرم! ناراحت مباش به خدا قسم! هيچ کس غير از شوهرم به من نزديک نشده است و کودک از آن شوهرم مي باشد. وقتي کودک بزرگ شد و به مرحله جواني رسيد، پدر اعتراف کرد که جوان از آن اوست زيرا شبيه پدر بود. راوي مي گويد: آن مرد را ديدم که بدنش روي رختخواب قطعه قطعه شده بود و به مکافات عمل خود رسيد.[4] . مرحوم علامه اميني مي فرمايد: آيا اين براي مسلمانان عار نيست که جاي پيغمبر را کسي بگيرد که مسئله ساده قضائي را نداند؟ آيا اين عدالت است کسي بر جان و مال مردم مسلط شود که اين مقدار آگاهي به مسائل ندارد.[5] .
در زمان خلافت خليفه سوم، زني در دوران شش ماهگي فرزندي به دنيا آورد که شوهر آن زن او را متهم کرد.