عفو دزدي که قرآن مي دانست
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: حد دزد قطع دست است، آيا چيزي از آيات قرآن راحفظ داري و قرائت مي کني؟ گفت: آري، سوره بقره راحفظ ومدام قرائت مي کنم اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: برو، دست تو رابه برکت سوره بقره به تو بخشيدم؛ (قَدْ وَهَبْتُ يَدَکَ لِسُورَةِ البَقَرَة) اشعث بن قيس که مردي منافق وضعيف الايمان بود اعتراض کرد و گفت: آيا حدود الهي راتعطيل مي کني؟ امام علي عليه السلام فرمود: وَما يُدرِيکَ ماهذَا؟ إِذَا قامَتِ الْبَيِّنَة، فَلَيْسَ لِلإِْمامِ أَنْ يَعْفُوَ، وَ إِذا اَقَرَّ الرَّجُلَ عَلي نَفْسِهِ فَذالِکَ إِلَي الإِْمامِ اِنْ شاءَ عَفَي وَ إِنْ شاءَ قَطَعَ «تو چه مي داني حکم اين مسئله را؟ هرگاه براي جرمي شاهد و دليل اقامه شد، امام بايد حد الهي را اجراء کند، امّا اگر مجرمي خود اعتراف کرد، کار او باامام است مي تواند عفوکند، و مي تواند حدّ الهي راجاري سازد.»[1] .
روزي از روزهاي حکومت امام علي عليه السلام شخصي خدمت امام آمد و اعتراف به دزدي کرد،