استقلال قاضي











استقلال قاضي



حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به استقلال فکري قاضي مي انديشيد و اجازه نمي داد.

پرونده اي که در دست يکي از قضات در حال بررسي است به قاضي ديگري سپرده شود که در حکومت بني اميّه اين روش غلط با نفوذ قدرتمندان رواج پيدا کرد و سيستم قضائي را به انواع وابستگي ها آلوده کرد.[1] و ديگر ويژگي هايي که از حوصله يک فصل خارج است.

در اينجا توجّه به فهارس مربوط به قضا و قضاوت در نهج البلاغه ضروري است، مانند:









  1. تهذيب، ج6، ص300، حديث 68.