قسمتي از خطبه 087 نهج البلاغه
يَقُولُ: أَقِفُ عِنْدَ الشُّبُهَاتِ، وَفِيهَا وَقَعَ؛ وَيَقُولُ: أَعْتَزِلُ الْبِدَعَ، وَبَيْنَهَا اضْطَجَعَ؛ فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ، وَالْقَلْبُ قَلْبُ حَيَوَانٍ، لَا يَعْرِفُ بَابَ الْهُدَي فَيَتَّبِعَهُ، وَلَا بَابَ الْعَمَي فَيَصُدَّ عَنْهُ. وَذلِکَ مَيِّتُ الْأَحْيَاءِ! «فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ»؟ «وَأَنّي تُؤْفَکُونَ»! وَالْأَعْلَامُ قَائِمَةٌ، وَالْآيَاتُ وَاضِحَةٌ، وَالْمَنَارُ مَنْصُوبَةٌ، فَأَيْنَ يُتَاهُ بِکُمْ! وَکَيْفَ تَعْمَهُونَ وَبَيْنَکُمْ عِتْرَةُ نَبِيُّکُمْ! وَهُمْ أَزِمَّةُ الْحَقِّ، وَأَعْلَامُ الدِّينِ، وَأَلْسِنَةُ الصِّدْقِ! فَأَنْزِلُوهُمْ بِأَحْسَنِ مَنَازِلِ الْقُرْآنِ، وَرِدُوهُمْ وُرُودَ الْهِيمِ الْعِطَاشِ. ترجمه: قسمتي از خطبه 87 و ديگري که او را دانشمند نامند امّا از دانش بي بهره است، يک دسته از نادانيها را از جمعي نادان فراگرفته، و مطالب گمراه کننده از گمراهان آموخته، و به هم بافته، و دام هايي از طناب هاي غرور و گفته هاي دروغين بر سر راه مردم افکنده، قرآن را بر اميال و خواسته هاي خود تطبيق مي دهد، و حق را به هوسهاي خود تفسير مي کند، مردم را از گناهان بزرگ ايمن مي سازد، و جرائم بزرگ را سبک جلوه مي دهد، ادّعا مي کند از ارتکاب شبهات پرهيز دارد اما در آنها غوطه مي خورد. مي گويد: از بدعت ها دورم، ولي در آنها غرق شده است، چهره ظاهر او چهره انسان، و قلبش قلب حيوان درنده است، راه هدايت را نمي شناسد که از آن سو برود، و راه خطا و باطل را نمي داند که از آن بپرهيزد، پس مرده اي است در ميان زندگان. مردم! کجا مي رويد؟ چرا از حق منحرف مي شويد؟ پرچم هاي حق برپاست و نشانه هاي آن آشکاراست، با اينکه چراغهاي هدايت روشنگر راهند، چون گمراهان به کجا مي رويد؟ چرا سرگردانيد؟ در حالي که عترت پيامبر شما در ميان شماست،آنها زمامداران حق و يقينند؛ پيشوايان دين، و زبانهاي راستي و راستگويانند، پس بايد در بهترين منازل قرآن جايشان دهيد و همانند تشنگان که به سوي آب شتابانند، به سويشان هجوم آوريد.
وَآخَرُ قَدْ تَسَمَّي عَالِماً وَلَيْسَ بِهِ، فَاقْتَبَسَ جَهَائِلَ مِنْ جُهَّالٍ، وَأَضَالِيلَ مِنْ ضُلَّالٍ، وَنَصَبَ لِلنَّاسِ أَشْرَاکاً مِنْ حَبَائِلِ غُرُورٍ، وَقَوْلِ زُورٍ؛ قَدْ حَمَلَ الْکِتَابَ عَلَي آرَائِهِ؛ وَعَطَفَ الْحَقَّ عَلَي أَهْوَائِهِ، يُؤْمِنُ النَّاسَ مِنَ الْعَظَائِمِ، وَيُهَوِّنُ کَبِيرَ الْجَرَائِمِ.