زني که بچّه اي شش ماهه به دنيا آورد
زني در شش ماهگي بچه اي زائيد، و چون به نظر آنها زدوتر از وقت معمولي بچّه به دنيا آورد، به او شکّ کردند که قبل از ازدواج با آن مرد زنا داده باشد. او را براي اجراي حدّ پيش خليفه دوم آوردند. شوهرش گفت: همسر من شش ماه پس از عروسي با من، بچّه آورده است. زن نيز اين مطالب را پذيرفت. خليفه دستور داد او را سنگسار کنند. حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام که حضور داشت فرمود: اگر اين زن با کتاب خدا با تو به خصومت برخيزد، تو را محکوم مي کند، زيرا خداوند مي فرمايد: وَحَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً[1] . «مدّتِ بودنِ طِفل در رَحِم و از شير بازگرفتن او سي ماه است». و هم مي فرمايد: وَالْوالِداتُ يُرْضِعْنَ اَوْلادَهُنَّ حَوْلَينِ کامِلَيْن لِمَنْ اَرادَ اَنْ يُتِمَّ الرّضاعَةَ[2] . «مادران فرزندان خود را در صورتي که بخواهند شير کامل دهند بايد مدّت دو سال خصانت کنند.» و ادامه داد: از انضمام اين دو آيه چنين استفاده مي شود، چون مادر شير دادن فرزندان خود را در عرض دو سال تکميل مي کند، از آنجائي که به حکم قرآن، مدّت شير دادن و در رحم ماندن کودک سي ماه است، پس مدّت حملش شش ماه خواهد بود. خليفه دوم با شنيدن سخنان امام علي عليه السلام به اشتباه خود پِي برد و آن زن را از سنگسار شدن نجات داد و به داوري حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام گردن نهاد.[3] .
روايت کرده اند: