جلوگيري از دو دفعه قصاص











جلوگيري از دو دفعه قصاص



مردي، مرد ديگر را کشت،

برادر مقتول قاتل را نزد خليفه دوم برد،

خليفه دوم به وي دستور داد تا قاتلِ برادرِ خود را بکشد،

برادر مقتول قاتل را به قدري زد که يقين کرد او را کشته است.

اولياي قاتل او را برداشته به خانه بردند و چون رمقي در بدن داشت به معالجه اش پرداختند و پس از مدّتي سلامت خود را به دست آورد.

برادرِ مقتول چون قاتل را ديد دوباره او را گرفت و گفت، تو قاتل برادر من هستي بايد تو را بکشم،

مرد فرياد برآورد تو يک بار مرا کشته اي و حقّي بر من نداري.

مجدّداً نزاع را نزد خليفه دوم بردند،

خليفه دوم دستور داد قاتل را بکشند،

ولي نزاع ادامه يافت تا اين که نزد حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام رفته و از او داوري خواستند.

امام علي عليه السلام به قاتل فرمود: شتاب مکن.

به خليفه دوم فرمود:

حکمي که درباره آنان کرده اي صحيح نيست.

خليفه دوم گفت:

پس حکمشان چيست؟

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:

ابتدا قاتل شکنجه هايي را که برادرِ مقتول بر او وارد ساخته، بر او قصاص کند، آنگاه برادرِ مقتول مي تواند او را بکشد.

برادر مقتول با خود فکري کرد که در اين صورت جانش در معرض خطر است پس از کشتن او صرف نظر کرد.[1] .

خليفه دوم دست به دعا برداشت و گفت:

«سپاس خداي را، يا اباالحسن! شما خاندان رحمت هستيد»

و آنگاه گفت:

«اگر علي نبود، عمر هلاک مي شد.»









  1. فروع کافي، ج7، ص360 - و مناقب سروي، ج1، ص497 - و تهذيب، ج10، ص278 حديث 1 - و من لايحضر، ج4، ص128، حديث 14.