چکيده
اين نوشتار ، کوششي در جهت تبيين نظري رابطه اخلاق و سياست در گفتمان حکومتي امام علي عليه السلام است. نگارنده درپي پاسخ به اين سئوال اصلي است که نگرش و ديدگاه امام علي عليه السلام در خصوص رابطه اخلاق و سياست چيست و چه الگويي ارائه مي کند ؟ در پاسخ به آن فرضيه اي طراحي نموده که عبارت است از اين که: «از ديدگاه امام علي عليه السلام اخلاق و سياست ارتباط تنگاتنگي داشته ، به گونه اي که «سياست مبتني بر اخلاق» الگوي ارائه شده از سوي امام مي باشد. جهت آزمون فرضيه فوق نوشتار ، در يک مقدمه و دو بخش سازماندهي شده که در مقدمه ، طرح تحقيق ارائه و در بخش اول پژوهش ، گفتمان ها و ديدگاه هاي انديشمندان و فلاسفه سياسي غرب و اسلام در ادوار مختلف کاويده شده و در بخش دوم ، ديدگاه امام علي عليه السلام در مورد دو مقوله اخلاق و سياست مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و معيارها و مصاديق رابطه آن دو مشخص شده است و در پايان به اين نتيجه رسيديم که امام علي عليه السلام معتقد به يک «سياست اخلاقي» در حکومت داري مي باشد و اخلاق را به عنوان يک عنصر نظارتي دروني براي مهار و کنترل قدرت تلقي نموده و هرگز بين آن دو مقوله تفکيک قائل نمي شود و سياست منهاي اخلاق را سياست اسلامي نمي داند.