تمايزات امام از ساير حاكمان












تمايزات امام از ساير حاکمان



امير المؤمنين (ع) مخصوصاً در آن هنگام که به حکومت رسيده بودند و با مردم داد و ستد بيشتري يافته بودند، در خصوص شخصيت سياسي و حکومتي خودشان توضيحاتي مي دادند، و مي فرمودند که مرا با ديگر حاکمان و قدرتمندان و سياستمداران قياس مکنيد و مگوييد که حاکمي رفت و حاکم ديگري از همان قماش آمد. من از آن جنس نيستم. حاکمان ديگر تملّق را مي پسندند، مداحي شما را دوست مي دارند، خوشامدگويي را خوش مي دارند، و از رعايا انتظارات ويژه اي دارند. من چنين نيستم.

حاکمان ديگر خوش ندارند که حق را در روي آنها بگويند، يا کساني ايشان را امر به معروف و نهي از منکر کنند، و آنان را به عيوب و خطاهايشان واقف کنند. اما مرا آنگونه نپنداريد. گمان نکنيد که حق گفتن بر من گران مي آيد؛ زيرا کسي که از شنيدن حق ناراحت است، عمل کردن به حق برايش ناگوارتر خواهد بود. در حضور من آن گونه که در برابر جباران مراعات ادب مي کنيد، مکنيد، و آن گونه سخناني را که در حضور آنها مي گوييد، نگوييد. شيوه ي بر خورد شما با من و شيوه ي بر خورد من با شما فرق بسيار

[صفحه 3]

دارد، با نحوه ي سلوک حاکمان جبار و رعاياي زبون[1] .


صفحه 3.








  1. مضمون قسمتي از خطبه ي 214 نهج البلاغه.