آية الله صافي گلپايگاني











آية الله صافي گلپايگاني



«سخنان علي (ع) در الهيات، نبوت، معاد عوالم غيب و... لبريز از ايمان و باور است؛ گويي حقايق غير قابل لمس را لمس کرده و با آنها تماس و اتصال يافته است.

آري خطبه هاي توحيدي امير المؤمنين علي بن ابي طالب (ع) عالي ترين تجلّي علم آن حضرت است و بهترين رشته ي علمي، ذوقي و عرفاني نهج البلاغه، رشته ي خدا شناسي است که در اين کتاب (نهج البلاغه) به شکل بي نظير و پخته و محکم، مطرح شده است.... نهج البلاغه، متضمن تمام شعبِ علم الهي و توحيد و صفات ثبوتيه و سلبيه است و منهج آن جالب و بي سابقه است و با اينکه با الفاط و بيانات مختلف و در قالب عبارات و لغات گوناگون خدا را ستايش و توصيف کرده، از مضامين آن معلوم است که اين خطبه ها و سخنرانيها همه از يک منبع، صادر شده است و به سوي يک حقيقت رهبري مي کند و درک و فهم و عرفان گوينده اش از خداي جهان در همه ي مواقف، يکسان است....

سخنان امير المؤمنين حضرت علي بن ابي طالب (ع) در الهيات هر چند با قطعي ترين مباني علمي و فلسفي مطابق است و حکماي الهي در برابر آن خاضع اند، ولي فيلسوف مآبانه نيست و مانند قرآن است که منطقش فلسفه و کلام نيست، ولي خرد پسندتر از هر

[صفحه 17]

سخني است. منطق حضرت علي (ع) با منطق فلاسفه و اهل کلام فرق دارد اما فيلسوف و متکلم آن را مي پسندد و محکم تر و استوارتر از کلام خود مي يابد و در مواردي که فيلسوف به حقيقت مي رسد؛ اگر چه با علي (ع) در آن موقف، ملاقات مي کند اما سخن خود را در پايه ي سخن علي (ع) نمي بيند؛ چون سخن علي بن ابي طالب (ع) از روح مطمئن و مؤمن و سرشار از يقين، تراوش کرده است...».[1] .


صفحه 17.








  1. الهيات در نهج البلاغه، ص20 -19.