نفرين و عذاب
از اصحاب و ياران پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم که مردم آنها را مي شناختند، استفاده مي کرد تا دست از فتنه انگيزي بردارند. روزي حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام در جمع کساني که در غدير خُم حضور داشتند، فرمود: آيا شما مردم در آن روز بوديد و شنيديد که پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ؟ (هر کس من پيامبر و امام او هستم، علي هم امام او است؟) دوازده نفر بلند شدند و شهادت دادند. أنس بن مالک نيز در صحراي غدير بود، امّا سکوت کرد، و چون فردي سرشناس و معروف بود، امام علي عليه السلام او را براي هدايت ناکثين انتخاب کرد، به او فرمود: أنَس! تو در آنروز بودي، امروز چرا گواهي نمي دهي؟ منافقانه پاسخ داد: امروز پير شدم و فراموش کردم. حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام فرمود: خدايا اگر أنس بن مالک دروغ مي گويد، او را به بيماري «برص» مبتلا کن که هرگز نتواند با عمّامه سفيدي آن را بپوشاند. و امام علي عليه السلام در حکمت 311 فرمود: إِنِّي أُنْسِيتُ ذلِکَ الْأَمْرَ، فَقَالَ عليه السلام: إِنْ کُنْتَ کَاذِباً فَضَرَبَکَ اللَّهُ بِهَا بَيْضَاءَ لَامِعَةً لَا تُوَارِيهَا الْعِمَامَةُ.[1] . اگر دروغ مي گويي خداوند تو را به بيماري برَصَ (سفيدي روشن) دچار کند که عمّامه آن را نپوشاند.» طلحة بن عمير پس از نقل اين خبر گفت: «به خدا سوگند زنده بودم و أنس بن مالک را ديدم که پيشاني و صورت او به بيماري برص مبتلا شد و لکّه هاي زشت سفيد گونه چهره او را پُر کرد که تا آخر عمرش نقاب مي زد و در اجتماعات حاضر مي گرديد.»[2] .
در آستانه جنگ جمل که امام علي عليه السلام سعي داشت فريب خوردگان را هدايت کند.
1- کتاب مسترشد ص674 ح346: طبري امامي (متوفاي 310 ه) 2- کتاب المعارف ص580: ابن قتيبة (متوفاي 276 ه) 3- کتاب خصال ج1 ص219 ح44 باب الاربعه: شيخ صدوق (متوفاي 381 ه) 4- کتاب ارشاد ص165 ص185 قديم: شيخ مفيد (متوفاي 413 ه) 5- حلية الاولياء ج5 ص26 ذيل روايت 293: ابونعيم اصفهاني (متوفاي 402 ه) 6- بحار الانوار ج32 ص96 ح66: مجلسي (متوفاي 1110 ه) 7- أمالي ص106 ح1 م26: شيخ صدوق (متوفاي 381ه) 8- ربيع الابرار ج2 ص372 ح144 ب29: زمخشري معتزلي (متوفاي 538ه).