ا لمشورة و مكانها ا لصّحيح











ا لمشورة و مکانها ا لصّحيح



وَلَا تُدْخِلَنَّ فِي مَشُورَتِکَ بَخِيلاً يَعْدِلُ عَنِ الْفَضْلِ، وَيَعِدُکَ الْفَقْرَ، وَلَا جَبَاناً يُضْعِفُکَ عَنِ الْأُمُورِ، وَلَا حَرِيصاً يُزَيِّنُ لَکَ الشَّرَهَ بِالْجَوْرِ، فَإِنَّ الْبُخْلَ وَالْجُبْنَ وَالْحِرْصَ غَرَائِزُ شَتَّي يَجْمَعُهَا سُوءُ الظَّنِّ بِاللَّهِ. إِنَّ شَرَّ وُزَرَائِکَ مَنْ کَانَ لِلْأَشْرَارِ قَبْلَکَ وَزِيراً، وَمَنْ شَرِکَهُمْ فِي الْآثَامِ فَلَا يَکُونَنَّ لَکَ بِطَانَةً، فَإِنَّهُمْ أَعْوَانُ الْأَثَمَةِ، وَإِخْوَانُ الظَّلَمَةِ، وَأَنْتَ وَاجِدٌ مِنْهُمْ خَيْرَ الْخَلَفِ مِمَّنْ لَهُ مِثْلُ آرَائِهِمْ وَنَفَاذِهِمْ، وَلَيْسَ عَلَيْهِ مِثْلُ آصَارِهِمْ وَأَوْزَارِهِمْ وَآثَامِهِمْ. مِمَّنْ لَمْ يُعَاوِنْ ظَالِماً عَلَي ظُلْمِهِ، وَلَا آثِماً عَلَي إِثْمِهِ، أُولئِکَ أَخَفُّ عَلَيْکَ مَؤُونَةً، وَأَحْسَنُ لَکَ مَعُونَةً، وَأَحْنَي عَلَيْکَ عَطْفاً، وَأَقَلُّ لِغَيْرِکَ إِلْفاً، فَاتَّخِذْ أُولئِکَ خَاصَّةً لِخَلَوَاتِکَ وَحَفَلَاتِکَ، ثُمَّ لْيَکُنْ آثَرُهُمْ عِنْدَکَ أَقْوَلَهُمْ بِمُرِّ الْحَقِّ لَکَ، وَأَقَلَّهُمْ مُسَاعَدَةً فِيَما يَکُونُ مِنْکَ مِمَّا کَرِهِ اللَّهُ لِأَوْلِيَائِهِ، وَاقِعاً ذلِکَ مِنْ هَوَاکَ حَيْثُ وَقَعَ.

ترجمه: جايگاه صحيح مشورت

بخيل را در مشورت کردن، دخالت نده، که تو را از نيکوکاري باز مي دارد، و از تنگدستي مي ترساند. ترسو را در مشورت کردن دخالت نده، که در انجام کارها روحيّه تو را سُست مي کند. حريص را در مشورت کردن دخالت نده، که حرص را با ستمکاري در نظرت زينت مي دهد. همانا بخل و ترس و حرص، غرائز گوناگوني هستند که ريشه آنها بدگماني به خداي بزرگ است بدترين وزيران تو، کسي است که پيش از تو وزير بدکاران بوده، و در گناهان آنان شرکت داشت، پس مبادا چنين افرادي محرم راز تو باشند، زيرا که آنان ياوران گناهکاران، و ياري دهندگان ستمکارانند، تو بايد جانشيناني بهتر از آنان داشته باشي که قدرت فکري امثال آنها را داشته امّا گناهان و کردار زشت آنها را نداشته باشند کساني که ستمکاري را برستمي ياري نکرده، و گناهکاري را در گناهي کمک نرسانده باشند، هزينه اين گونه از افراد بر تو سبک تر، و ياريشان بهتر، و مهربانيشان بيشتر، و دوستي آنان جز با تو کمتر است، آنان را از خواص، و دوستان نزديک، و رازداران خود قرار ده، سپس از ميان آنان افرادي را که در حق گويي از همه صريح ترند، و در آن چه را که خدا براي دوستانش نمي پسندد تو را مددکار نباشند، انتخاب کن، چه خوشايند تو باشد يا ناخوشايند.