آزاد گذاشتن مردم در پل سازي
امّا چون از هواخواهان خليفه سوم بودند، از همکاري سر با امام علي عليه السلام باز مي زدند، و قايق هاي خود را هم از آب بيرون کشيدند تا سپاه آن حضرت از آن استفاده نکند. امام علي عليه السلام هم متعرّض آنان نشد و سپاه را از راه طولاني ديگري به حرکت درآورد تا به محلّه «مَنْبِجْ» رسيده از پل آن عبور فرمايند. امّا مالک اشتر، از سپاه فاصله گرفت و خود را به مردم رُقّه رساند و گفت: به خدا سوگند اگر پل نسازيد و عبور سپاه را فراهم نکنيد، همه شما را از دم تيغ مي گذرانم. مردان رقّه گرد هم آمدند و مشورت کردند و در برابر قاطعيّت مالک اشتر تصميم گرفتند که پل را بسازند. پس از اتمام پل ارتباطي، مالک اشتر به حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام خبر داد که از پل «رُقّه» مي توان عبور کرد. با اينکه کشور در شرائط جنگي بود، و هر کس مخالفت مي کرد، دشمن بحساب مي آمد، امّا امام علي عليه السلام تا آنجا مردم را آزاد گذاشته بود که از همکاري در پُل سازي سَر باز زدند و متعرّض آنها نگرديد.[1] .
در سرراه صفّين، سپاه امام علي عليه السلام به شهر «رُقّه» در کنار فرات رسيد که صنعت پُل سازي مي دانستند و عبور سپاه از فُرات را مي توانستند فراهم کنند،