ايثارگري براي حفظ اسلام
در خطبه 3 مي فرمايد: (با خود انديشيدم که با نيروي محدود به غاصبان حمله کنم و يا وضع موجود را تحمّل نمايم؟ سرانجام به اين نتيجه رسيدم که صبر و شکيبائي مناسبتر است،و لذا صبر کردم، امّا مانند آن انساني که ريگ و غبار در چشم دارد، و استخوان در گلو، که بسيار دردآور است!)[1] .
امام علي عليه السلام با توجّه به خطرات برون مرزي، و درون مرزي،با ايثارگري و خداگرائي سکوت کرد، چون أساس دين در خطر جِدّي بود.