رسيدگي به محرومان
نان و خرما را درون زنبيل مي گذاشت و با دوش مبارک حمل مي کرد و به فقراء مي رساند اصحاب و ياران مي گفتند: يا اَميرالْمُؤمِنينْ، نَحْنُ نَحْمِلَهُ «يا اميرالمؤمنين عليه السلام ما اين بار را بر مي داريم.» حضرت پاسخ مي داد که: رَبُّ الْعَيالِ اَحَقُّ بِحَمْلِهِ «رهبر امّت سزاوارتر است که بردارد»[1] .
امام علي عليه السلام رسيدگي به محرومان را تنها با دستورالعمل و فرمان انجام نمي داد، بلکه شخصاً به رفع مشکلات مردم مي پرداخت.