شجاعت و جنگاوري











شجاعت و جنگاوري



راويان حديث اتّفاق نظر دارند که:

علي عليه السلام به سوي هر دو قبله نماز گزارد و مهاجرت نمود و در جنگ بدر و حديبيّه و ديگر جنگ ها شرکت داشت.

او در جنگ بدر و احد و خندق و خيبر از امتحان الهي به خوبي بيرون آمد و همه آنها را در بي نيازي از غير خدا بدست آورد و در منزلت کريم و والايي قرار گرفت.

پرچم سپاه اسلام در موارد بسياري همچون روز بدر در دست علي عليه السلام قرار داشت.

و چون مصعَب بن عمير[1] در روز اُحُد که پرچم پيامبر را به دست خويش داشت کشته شد، رسول اللَّه صلي الله عليه وآله وسلم آن را به دست علي عليه السلام داد.

علي عليه السلام شاهد جنگ بدر بود و در آن نقش تعيين کننده داشت، در حالي که بيست و پنج ساله بود.

ابن سَرّاج در تاريخ خويش از قول ابن عبّاس گفته است: رسول اللّه صلي الله عليه وآله وسلم پرچم را در روز «بدر» به دست علي عليه السلام سپرد، در حالي که علي عليه السلام بيست ساله بود.[2] .









  1. مصعب بن عمير بن هاشم بن عبد مناف مکنّي به ابوعبداللّه از فضلاء و از بهترين صحابه و از سبقت گيرندگان به اسلام است. اسلام آورد هنگامي که رسول اللّه صلي الله عليه وآله وسلم در دار الارقَم بود. اسلام خويش را از ترس پدر و مادرش پوشيده داشت و چون پدر و مادر از اين امر آگاه شدند او را زنداني نمودند تا اينکه او به حبشه مهاجرت کرد. پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم او را با دوازده تن، اهل عقبه دوّم فرستاد تا اهالي مدينه را فقاهت بياموزد و بر آنها قرآن تلاوت کند.

    او نخستين کسي است که به گردآوري جماعت در دين پرداخت. به دست او سعد بن معاذ اسلام آورد. جنگ بدر را ديده است و در اُحُد به شهادت رسيد در حالي که 40 ساله بود، همسر او وحمنه دختر جحش بود. (تهذيب الاسماء - 97 - 1).

  2. ارشاد مفيد ص 47 - و - تاريخ ابن سَرّاج.