شجاعت و خط شکني
در حمله اوّل جناح راست لشگر دشمن را در هم ريخت، و در حمله دوّم جناح چپ لشگر بصره را دچار پراکندگي کرد. و چند بار شمشير حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام خم شد که به خيمه برگشت تا آن را اصلاح کند، اصحاب و فرزندان و مالک اشتر به امام علي عليه السلام مي گفتند: حملات را به ما واگذار. ولي حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام پاسخ نمي داد و دوباره حمله مي کرد، و صف ها را درهم مي شکست. وقتي اصحاب اصرار کردند که: «إِنْ تُصَبْ يَذْهَبُ الدِّين» (اگر به شما آسيبي برسد دين در خطر است) در پاسخ فرمود: «وَاللّه ما اُريدُ بِما تَرَوْنَ اِلاَّ وَجْهَ اللَّهِ وَالدَّارَ الاخِرَة» (به خدا سوگند آنچه مي بينيد بخاطر خدا وآخرت است)[1] .
امام علي عليه السلام پس از اتمام حجّت با شورشيان بصره، وبردباري در آغاز نبرد، وقتي آنها جنگ را آغاز کردند، زره پوشيد وپيشاپيش سپاه، خود رابه قلب سپاه دشمن زد، و حملات شديدي کرد که دشمن چون روباه درمقابلش مي گريخت.