مدهوش شدن در عبادت
آيا مي دانيد پارساترين مردم کيست؟ گفتند: شما بگوئيد. پاسخ داد: اميرالمؤمنين علي عليه السلام. و آنگاه خاطره اي نقل کرد که: ما و تعدادي از کارگران با علي عليه السلام در يکي از باغات مدينه کار مي کرديم، به هنگام عبادت، علي عليه السلام را ديدم که از ما فاصله گرفت و در لابلاي درختان ناپديد شد، با خود گفتم شايد به منزل رفته است، چيزي نگذشت که صداي حزن آور علي عليه السلام را در عبادت شنيدم که با خدا راز و نياز مي کند. آرام آرام خود را به علي عليه السلام رساندم، ديدم در گوشه اي بي حرکت افتاده است. با خود گفتم: شايد از خستگي کار و شب زنده داري به خواب رفته است، کمي صبر کردم خواستم او را بيدار کنم، هرچه تکانش دادم بيدار نشد، خواستم او را بنشانم نتوانستم، با گريه گفتم: اِنّا لِلّه وَ اِنّا اِلَيهِ راجِعُونَ فوراً به منزل فاطمه عليها السلام رفتم و گريان و شتابزده خبر را گفتم که حضرت زهراء عليها السلام فرمود: «ابودرداء به خدا علي عليه السلام مانند هميشه در عبادت از خوف خدا مدهوش شده است.» آب بردم، به سر و صورت امام علي عليه السلام پاشيدم، به هوش آمد، وقتي مرا گريان ديد، فرمود: «پس در قيامت که مرا براي حساب فرا مي خوانند چگونه خواهي ديد.» ابودرداء مي گويد: به خدا سوگند که اين حالت را در هيچ کدام از ياران رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم نديدم.[1] .
ابودرداء «به نقل از عروة بن زبير» در مسجد مدينه خطاب به مردم گفت: