تحويل وصاياي نبوّت و امامت
و ديگر فرزندش حسين عليه السلام با محمّد حنفيّه و ساير فرزندان و دوستان و سران شيعه را بر اين وصيّت شاهد گرفت. و هنگامي که آن حضرت خواست کُتُب و سِلاح و ديگر وصاياي امامت را به امام حسن مجتبي عليه السلام تحويل دهد، فرمود: اي فرزندم! رسول خدا مرا دستور داده است تا وصايا و آنچه را که تحويل من داده بود، نزد تو قرار دهم. و همچنين حضرت رسول صلوات اللّه عليه فرمود: به تو بگويم که تو نيز در آخرين لحظات عمرت، بايد اين وصاياي امامت را، به برادرت حسين واگذار نمائي. پس از آن امام عليّ صلوات اللّه عليه فرزندش حسين عليه السلام را مورد خطاب قرار داد و فرمود: رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله فرموده است که تو نيز بايستي در آخرين لحظات عمرت آن ها را به فرزندت امام سجّاد عليه السلام تحويل دهي. و سپس دست عليّ بن الحسين زين العابدين عليه السلام را که کودکي خردسال بود گرفت؛ و فرمود: جدّت رسول اللّه امر فرموده است که تو هم اين وصايا را به فرزندت، محمّد بن عليّ باقر العلوم بسپاري، و سلام رسول خدا و همچنين سلام مرا به او برسان. و آن گاه پس از اين سخنان، دو مرتبه امام حسن مجتبي عليه السلام را مورد خطاب قرار داد؛ و فرمود: و تو اي حسن! وليّ امر مسلمين بعد از من مي باشي، و نيز وليّ خون من خواهي بود. لذا اگر خواسته باشي، مي تواني قاتل مرا عفو نمائي و يا اين که او را قصاص کني، ليکن اگر خوستي قصاص نمائي متوجّه باش که تنها يک ضربت شمشير، به جاي آن يک ضربتي که بر من وارد ساخت، بر او وارد کني. و هنگامي که او ابن ملجم را کشتي، جسدش را در کناسه کوفه که يکي از وادي هاي دوزخ مي باشد زير خاک پنهانش کن.[1] .
چون آخرين روزهاي عمر پر برکت اميرالمؤمنين عليّ بن ابي طالب عليه السلام فرارسيد، وصايا و کُتُب امامت را تحويل فرزندش امام حسن مجتبي عليه السلام داد و او را به عنوان وصيّ و جانشين خود معرّفي نمود.