مقدمه















مقدمه



اميرمومنان (ع) در روز 18 ذي الحجه الحرام سال 35 هجري قمري، زمام امور را به دست گرفت و در 21 رمضان سال 40 جام شهادت نوشيد مدت حکومت چهار سال و نه ماه و سه روز بود و در اين مدت، کشور پهناور اسلامي را که از شرق به رودخانه ي سند، از غرب به صحراي افريقا، از شمال به سرزمين قفقاز و از جنوب به خليج عدن منتهي مي گشت اداره نمود، هر چند بر اثر شورشي که در کشور مصر پديد آمد اين بخش از قلمرو حکومت او جدا شد ولي به جز اين نقطه و منطقه شام که از روز نخست، فرزند ابي سفيان پرچم ياغيگري را برافراشته بود، تمام سرزمين پهناور اسلامي، قلمرو حکومت او را تشکيل مي داد و کليه ي کارگزران و فرمانداران و استانداران به وسيله ي او تعيين مي شدند و هزينه ي کشور اعم از عمران و آبادي و حقوق مهاجر و انصار و ساير کارکنان به وسيله ي امام پرداخت مي گرديد.

روزي که امام، زمام امور را به دست گرفت با مشکلات انبوهي روبه رو گرديد و مقاومت در برابر اين دشواري ها نيازمند سياست و تدبير حکيمانه اي بود تا با پنجه ي تدبير، بر مشکلات پيروز گردد.

[صفحه 2]

براي ترسيم نيم رخي از دشوراي ها، سپس از سياست حکيمانه ي امام نسبت به آنها، ناچاريم به برخي از آنها اشاره کنيم:


صفحه 2.