محمد سعيد عرفي مفتي بزرگ سوريه
اي شيخ بزرگوار... اگر من مناسب مي ديدم که فراگيرم از مصادر شيعيان، هر آينه تو را يگانه مرجع خود قرار مي دادم. زيرا که کتابهاي گرانبهاي شما فقط مجمع احاديث نيست بلکه آن دايرة المعارفي است که اقرار مي کند به آن بيان و تاريخ را مطمئن مي سازد و آفاق معرفت و شناخت را مي گشايد و سبز مي شود شعر تا آن که فرا مي گيرد، خواننده را موجي از غبطه و حسرت. پس احسان نمي کند مگر آن که دو لبش بهم مي خورد، به دو لفظ سبک و علامي بر زبان و سنگين در سنجش و ميزان، «الله اکبر»
نزديک بود ادراک من گم شود در عالم وسيعي از دانش در حالي که زير و رو مي کردم و ديده ام را به خطوط اين کتاب و کلمات آن. آيا آن حقيقتا کتاب است يا واقعا آن غدير است؟ بلکه آن درياي ژرفي است که در و مرواريدش را بالا آورده و به اقسام گوناگون و رنگ هاي مختلف که حيران ماند در شمردن آن انديشه ها و افکار.