قسم خوردن به حديث غدير خم
عمر در هنگام احتضار و مرگ خود، امر خلافت را بين شش نفر به شوري گذاشت. (حضرت علي عليه السلام، عثمان، طلحه و زبير، سعد و عبدالرحمن بن خوف) ابوالطفيل گويد، چون اين عده شوري تشکيل دادند، مرا به عنوان دربان قرار دادند که از ورود افراد جلوگيري نمايم. در اين هنگام علي عليه السلام، فرمود: من بطور مؤکد بر شما احتجاج و استدلال خواهيم نمود به چيزي که هيچ فرد عربي و غيرعربي از شما نتواند آنرا دگرگون نمايد. شما را سوگندي مي دهم به خدا که آيا در ميان شما کسي هست که پيش از من به وحدانيت خدا ايمان آورده باشد؟ همگي گفتند: نه. فرمود: شما را به خدا قسم سوگند مي دهم در ميان شما کسي هست که برادري چون جعفر طيار و عمويي چون حمزه و همسري چون فاطمه عليهاالسلام و فرزنداني چون حسن و حسين داشته باشد؟ همگي گفتند: نه. فرمود شما را به خدا سوگند مي دهم آيا در ميان شما جز من کسي هست که رسول خدا درباره او فرموده باشد، من کنت مولاه فعلي مولا اللهم وال من ولاة و عاد من عاداه من انصر من نصره، ليبلغ الشاهد الغائب همگي گفتند: نه و همگي بر صحت اين حديث شريف مهر تأييد زدند.[1] .
در بين صحابه و تابعين چه پيش از دوران خلافت ظاهري اميرالمؤمنين علي عليه السلام و چه در عهد خلافت آن جناب و زمانهاي بعد، استدلال به قضيه غدير و قسم و سوگند خوردن به آن رواج پيدا کرده بود.