مولاي مومنان
اين شخص مولاي من و مولاي هر مؤمن است و هر کس که اين شخص مولاي او نباشد، او مؤمن نيست و کافر است.[1] .
روزي دو تن از صحرانشينان که با هم خصومت و نزاع داشتند، نزد عمر آمدند. عمر به علي عليه السلام گفت: بين اين دو نفر حکم کن. يکي از آن دو گفت: اين فرد قضاوت خواهد کرد؟ (از روي تحقير) در اين هنگام عمر از جا برجست و گريبان آن مرد را گرفت و گفت: واي بر تو. مي داني اين شخص کيست؟