زيارت حضرت فاطمه
چه جانگداز است، هنگامي که بر قبر حبيبم عبور مي کنم و سلام مي دهم و جوابي نمي شنوم. اي قبر چه شده که جواب مرا نمي دهي؟ آيا بعد از من ديگر دوستي با کسان ملامت آميز شده؟ سپس گوينده اي که فقط صدايش شنيده مي شد به وي پاسخ داد و آن حبيب گفت: کسي که در گرو خاک و سنگ است، چگونه مي تواند جوابت گويد. من از نزديکان و همسر خود جدا ماندم و خاک زيبائي هاي مرا خورد. و در آن هنگام که رشته هاي محبت از هم مي گسلد درود من بر شما باد.[1] .
حضرت علي عليه السلام هر روز به زيارت حضرت فاطمه مي رفت. در يکي از روزها که به زيارت رفته بود، خود را به روي قبر انداخته و گريست و اين شعر را سرود: