شافعي و احمد ابن حنبل
از جمله آنها اين است که روزي شافعي به ربيع بن سليمان گفته است که اي ربيع اين نامه را بگير و آن را به احمد بن حنبل تسليم کن و جوابش را بياور. ربيع گويد: با نامه وارد بغداد شدم و احمد بن حنبل را هنگام نماز صبح ديدم و با او نماز صبح را خواندم. بعد از نماز، نامه را به او تسليم کردم و به او گفتم: اين نامه بردارت شافعي از مصر است. احمد گفت: در آن نگريسته اي؟ گفتم: خير. احمد مهر نامه را شکست و نامه را قرائت کرد. چشمهايش را اشک فرا گرفت. گفتم: چه چيزي در آن است اي ابا عبدالله؟ گفت: يادآور شده که رسول خدا را در خواب ديده و به او فرموده است، نامه اي به حنبل بنويس و از ناحيه من به او سلام برسان و به او بگو: به زودي مورد امتحان قرار خواهي گرفت و به سوي خلق قران خوانده خواهي شد. اما اجابتشان نکنيد که خداوند نامت را تا قيامت زنده خواهد نگاهداشت.[1] .
حنبلي ها دروغهاي بزرگي ساخته و پرداخته کردند و در جهت تبليغ مذهب خود از آن استفاده مي کردند.