بخشش هاي خليفه
عبدالرحمن که خزانه دار او بود، او را از اين کارها بر حذر مي داشت اما عثمان توجهي نمي کرد و به او گفت: تو خزانه دار ما هستي، هنگامي که چيزي به تو داديم، آنرا بگير و چون در برابرت سکوت کرديم، تو هم خاموش باش. عبدالرحمن گفت: بخدا قسم که دروغ گفتي. من خزانه دار تو و خانواده ات نيستم. خزانه دار مسلمانان هستم. پس روز جمعه به هنگامي که عثمان خطبه مي خواند، او بيامد و گفت: اي مردم! خليفه شما مي پندارد که من خزانه دار او و خانواده اش هستم. در حاليکه من خزانه دار مسلمانان هستم اين کليد بيت المالتان. پس آن را بيفکند و عثمان آن را گرفت و به زيد بن ثابت سپرد. او نيز پس از مدتي کليد بيت المال را پس داد.[1] .
هر وقت که عثمان جايزه اي را به يکي از اعضاي خانواده اش مي داد، آنرا برايش به عنوان مقرري ثابت از بيت المال قرار مي داد و به او مي گفت: انشاءالله اين مقدار برقرار خواهد بود و باز هم به تو خواهيم داد.