توسل به عموي پيامبر











توسل به عموي پيامبر



عمر بن خطاب هنگامي که خشکسالي و قحطي پيش آمد و مردم به کم آبي گرفتار مي شدند، بوسيله عباس عموي پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم از خداي متعال طلب باران مي کرد و مي گفت: بارخدايا در هنگام کم آبي به پيامبرت متوسل مي شديم و طلب باران مي نموديم.

اينک به عموي پيامبرت متوسل مي شويم.

پس سيرابمان فرما، پس از اين دعا باران نازل مي شد و همگان از آن سيراب شده و خشکسالي از بين مي رفت. توسل به عباس که اين گونه است، پس ‍ توسل به پيامبر و خاندان او چه چيزها که براي انسان به ارمغان نمي آورد.[1] .







  1. الغدير، ج 9، ص 288.