زن مضطره
من تا سه مرتبه امتناع کردم ولي ديگر طاقت نداشتم و ترسيدم که از تشنگي بميرم، بنابراين ناچار شدم که خود را در اختيار او بگذارم. پس از شنيدن اين جملات حضرت فرمودند: الله اکبر کسي که مضطر و بيچاره باشد، نه سرکشي است و نه دشمن و گناهي بر او نيست. بدرستيکه خداوند بخشنده و مهربان است.[1] .
زني را نزد عمر آوردند که زنا داده بود و اقرار هم کرده بود. عمر دستور داد که آن زن را سنگسار کنند. حضرت علي عليه السلام که موضوع را فهميدند، فرمودند: اي عمر! اندکي صبر کن. شايد او عذري داشته که اين عمل زشت را مرتکب شده؟ سپس رو به آن زن کرده و فرمودند: اي زن چه چيزي موجب شده که اين کار را بکني؟ زن گفت: مرا دوست و همکاري بود که در ميان شتران او آب و شير بود. ولي در ميان شتران من نه آب بود و گفت: اگر مي خواهي آب بخوري، بايد خود را در اختيار من بگذاري.