چشم در راه خدا











چشم در راه خدا



عثمان به سعيد پسر عاص از بيت المال، صدقه و بخششهاي فراوان مي کرد. عثمان او را به حکومت گمارد و از همان آغازين روز حکومت به انجام کارهاي ضداسلامي پرداخت و گفت: به راستي تمام دهکده ها و کشتزارهاي عراق، باغستاني است براي کودکان قريش. يک بار در کوفه گفت: کدام يک از شما ماه نو را ديده ايد و آن در ماه رمضان بود. مردم گفتند: ما نديده ايم.

اما هاشم بن عتبه گفت: من آن را ديده ام. سعيد به او گفت: تو با اين يک چشمت بوده که از ميان همه مردم آن را ديده اي. هاشم گفت: مرا به چشمم نکوهش مي کني در حالي که من آن را در جنگ يرموک در راه خدا از دست دادم. صبح که شد هاشم در خانه اش افطار کرد و مردم نزد او چاشت خوردند و چون خبر به سعيد رسيد، کساني را به سراغ او فرستاد و او او را کتک زدند و خانه اش را سوزاندند. هاشم که در جنگ صفين پرچمدار علي عليه السلام بود و در خيل ياران حضرت به فيض شهادت نائل شد.[1] .







  1. الغدير، ج 16، ص 61.