شهداي احد
جابر مي گويد: هنگام نبش قبر ناگهان کلنگ به گوشه پاي حمزه عليه السلام اصابت کرد و خون از آن جاري گرديد. آري پس از چهل سال که از کشته شدن آنان در جنگ احد مي گذشت، اکثر جنازه ها سالم و تازه بودند و مردم آنها را به مکان ديگري برده و دفن مي کردند.[1] .
روزي معاويه تصميم گرفت که چشمه اي را در احد جاري سازد. به او گفتند: اين کار مقدور نيست مگر آن که آن را بر بروي قبور شهداء احد جاري سازيم. او در جواب نوشت: قبرها را نبش کنيد. مناديان در شهر فرياد مي زدند که هر کس کشته اي دارد، جنازه اش را به جاي ديگري منتقل کند.