گلي در شوره زار
او به صف مداحان اهل بيت مي پيوندد و قصايد شيوا و شيرين در مدح ائمه مي سرايد. او خلاصه همه فضايل بود. بدين جهت خود را کشاجم ناميد که هر يک از حروف آن اشاره به يکي از علوم دارد. که کاتب. ش = شاعر ا = اديب ج = جدل يا جود م = متکلم ک = کاتب قسمتي از اشعار او که در مدح خاندان آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم است: «اي خاندان رسول، مقام شما چون اختران رخشان بلند است. شما با افتخارات عالم گير، بر دشمنان خود فايق آمديد. براي شما علاوه بر شرف خاندان، بلاغت زبان و عقل و دانش بي کران هست. شما از لذات دنيا چشم پوشيديد، به همين خاطر به نعيم آخرت فايز شديد.»[1] .
ابولفتح رملي معروف به کشاجم يکي از نوابغ و نيکان قرن چهارم مي باشد. او به راستي مي تواند مصداق اين آيه شريفه باشد، «يخرج الحي من الميت» چرا که جد شاعر، سندي بن شاهک است. همانکه دشمني او با خاندان طهارت و فشار و سختگيري او نسبت به امام موسي بن جعفر بر کس پوشيده نيست. اما فرزندزاده اش کشاجم در اين جبهه بندي شيطاني، کاملا از جدش کناره گرفت.