علم الهدي

سيد مرتضي در سال 420 هجري به لقب «علم الهدي» نائل شد به اين شرح که: وزير ابوسعيد در اين سال دچار بيماري شد. در رويا سرورمان اميرالمؤمنين علي عليه السلام را مشاهده کرد که فرمود: از علم الهدي درخواست کن، تعويزي بر تو بخواند تا از بيماري رهايي يابي. ابوسعيد پرسيد:

يا اميرالمؤمنين! علم الهدي کيست؟ امام فرمود: علي بن حسين موسوي.

وزير ابوسعيد نامه اي به سيد مرتضي نوشت و او را با لقب علم الهدي مخاطب ساخت.

سيد مرتضي نوشت که مرا از اين القاب معاف دار که من در حد آن نيستم.

وزير پاسخ داد که: بخدا سوگند، من چنين نامه اي ننگاشتم جز به فرمان مولايم امير مؤمنان.

از جمله القاب ديگر او ثمانين (هشتاد) است. از آنجا که در کتابخانه شخصي او هشتاد هزار کتاب وجود داشت و هشتاد آبادي در اختيار او بود که عايدي آن را دريافت مي کرد.

در ضمن کتابي دارد به نام ثمانون و سن مبارکش نيز هشتاد سال بود.[1] .

---

1. الغدير، ج 8، ص 83.