شاعر روشن دل
شاعر روشن دل اهل بيت، سيد حيدر حلي در يکي از مراسم مذهبي، قصيده شيوايي سرود و آهنگ درگاه سيد شيرازي نمود. پس از برگزاري مجلس، سيد قصد داشت 20 ليره عثماني به عنوان هديه به سيد حيدر بدهد ولي بعد از اين که قضيه را با عموي خود حاج ميرزا اسماعيل در ميان گذاشت، وي صلاح نديد و گفت: او شاعر دربار اهل بيت است و اين مقدار زيبنده مقام ايشان نيست. سيد حيدر از امثال دعبل و حميري برتر مي باشد. پيشوايان دين به شاعران زمان خود، کيسه هاي پر از طلا مي دادند و سزاوار است شما يکصد ليره به دست شريف خود به ايشان بدهيد و بر اين اساس آيت الله بزرگ و مرجع عاليقدر شيعه به زيارت سيد حيدر رفت و مبلغ صد ليره به عنوان صله و هديه با کمال تجليل و احترام به سيد حيدر رحمت فرمود و دست شاعر اهل بيت را بوسيد.[1] .