جامه اي براي تبرک
امام عليه السلام لباسي به او دادند. خبر اين قضيه به مردم قم رسيد. از دعبل درخواست کردند که لباس را در برابر 300 هزار درهم به آنها بفروشد و او نپذيرفت و آنها راه را بر دعبل بستند و بر او شوريدند. و جامه را به زور از او گرفتند و گفتند که بايد پول را از ما قبول کني. دعبل گفت: به خدا قسم که قبول نمي کنم، به هر حال آنها به اين طريق، با دعبل سازش کردند که 300 هزار درهم را در مقابل يکي از آستين هاي آستر آن لباس بدهند، وي راضي شد. پس يکي از آستينهاي لباس را به او دادند، او آنرا به دوش مي بست، او قصيده «مدارس آيات خلقت تلاوة» را بر جامه نوشت و در آن احرام کرد و دستور داد آن را در کفن هايش بگذارند.[1] .
دعبل مي گويد: روزي به امام رضا عليه السلام گفتم: اي امام، لباسي از شما را مي خواهم که به من هديه دهيد تا من آنرا به عنوان کفن خود کنم.