در کثرت آنچه از قرآن به طور کلي درباره علي و اولاد و خاندان او نازل شده است
ابن عباس گفت: از کتاب خدا آن مقدار که در حق علي نازل شده در حق هيچ کس نازل نشده است. 50ـ عن مجاهد قال: نزلت في عليّ سبعون آية لم يشرکه فيها أحد. مجاهد گفت: درباره علي هفتاد آيه نازل شده که کسي در آن با او شريک نبود. 51ـ همين مضمون با سند ديگري نيز نقل شده است. 52ـ عن مجاهد قال: ما أنزل الله آية في القرآن إلا عليّ رأسها. مجاهد گفت: خدا در قرآن آيه اي نازل نکرده مگر اينکه علي در رأس آن است. 53ـ عن يزيد بن رومان قال: ما نزل في أحد من القرآن ما نزل في عليّ بن ابي طالب. يزيد بن رومان گفت: آن مقدار از قرآن که درباره عليّ بن ابي طالب (ع) نازل شده درباره هيچ کس نازل نشده است. 54ـ همين مضمون با سند ديگري نيز نقل شده است. 55ـ عن عبدالرحمان بن أبي ليلي قال: لقد نزلت في علي ثمانون آية صفواً في کتاب الله ما يشرکه فيها أحد من هذه الأمة. عبدالرحمان بن ابي ليلي گفت: درباره علي هشتاد آيه برگزيده در کتاب خدا نازل شده که هيچ کس از اين امت در آن با او شريک نيستند. 56ـ قال: عليّ بن الحسين عليه السلام: نزل القرآن علينا ولنا کرائمه. عليّ بن حسين (ع) گفت: قرآن بر ما نازل شده و کرامتهاي آن مخصوص ماست. 57ـ عن ابن عباس قال: أخذ النبي صلي الله عليه وآله وسلم يدي ويد عليّ بن [صفحه 27] ابي طالب وخلا بنا علي ثبير، ثم صلي رکعات ثم رفع يديه إِلي السماء فقال: الّهمّ إنّ موسي بن عمران سألک، و أنا محمد نبيک أسألک أن تشرح لي صدري و تيسّر لي أمري و تحلل عقدة من لساني ليفقه به قولي و اجعل لي وزيراً من أهلي عليّ بن ابي طالب أخي أشدد به أزري و أ شرکه في أمري. قال ابن عباس: سمعت منادياً ينادي: يا أحمد قد أوتيت ما سألت. فقال النبي صلي الله عليه وآله وسلم لعلي: يا أبا الحسن ارفع يدک إِلي السماء فادع ربک وسل يعطک. فرفع علي يده إِلي السماء و هو يقول: اللهم اجعل لي عندک عهداً، واجعل لي عندک وُدّاً فأنزل الله علي نبيّه: (إنّ الذين آمنوا و عملوا الصالحات سيجعل لهم الرحمان وُدّاً). فتلاها النبي صلي الله عليه و آله وسلم علي أصحابه فتعجبوا من ذلک تعجباً شديداً، فقال النبي صلي الله عليه و آله وسلم: مما تتعجبون. إن القرآن أربعة أرباع فربع فينا أهل البيت خاصة وربع في أعدائنا، وربع حلال و حرام وربع فرائض و أحکام و إن الله أنزل في علي کرائم القرآن. ابن عباس گفت: پيامبر (ص) دست من و دست عليّ بن ابي طالب (ع) را گرفت و ما را به منطقه اي به نام «ثبير» برد، آنگاه چند رکعت نماز خواند سپس دستانش را به سوي آسمان بالا برد و گفت: خدايا موسي بن عمران از تو درخواست کرد و من محمد پيامبر تو نيز از تو مي خواهم که سينه مرا فراخ کني و کار مرا آسان سازي و گره از زبان من بگشايي تا سخن مرا درک کنند، و براي من وزيري از خاندانم قرار بده، عليّ بن ابي طالب (ع) برادرم را، به وسيله او پشت مرامحکم کن و او را در کار من شريک گردان. ابن عباس مي گويد: شنيدم منادي ندا داد: اي احمد آنچه را که خواستي به تو داده شد، پس پيامبر به علي گفت: اي ابوالحسن دست خود را به آسمان بلند کن و پروردگارت را بخوان و از او بخواه که به تو عطا خواهد کرد. پس علي دست خود را به آسمان بلند کرد، در حالي که مي گفت: خدايا براي من نزد خودت پيماني قرار بده و براي من نزد خودت محبتي قرار بده. در اين حال بود که خداوند اين آيه را بر [صفحه 28] پيامبرش نازل کرد: «ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات سيجعل لهم الرحمان وُدّا = همانا کساني که ايمان آورده اند و عمل صالح انجام داده اند، به زودي خداوند براي آنان محبتي قرار مي دهد.»[1] . پيامبر (ص) اين آيه را بر اصحاب خود تلاوت کرد و همگي از آن به شدت تعجب کردند، پيامبر (ص) فرمود: از چه چيزي تعجب مي کنيد، همانا قرآن چهار قسمت است: يک چهارم آن درباره ما اهل بيت و يک چهارم آن درباره دشمنان ما و يک چهارم آن حلال و حرام و يک چهارم آن واجبات و احکام است و همانا خداوند درباره علي، گزيده قرآن را نازل کرده است. 58ـ عن الأصبغ بن نباتة قال: قال علي عليه السلام: نزل القرآن أرباعاً فربع فينا، وربع في عدونا، وربع سنن و أمثال وربع فرائض و أحکام فلنا کرائم القرآن. والحديث رواه جماعة عن محمد بن الحسن کما رويت، و رواه جماعة عن زکريا. اصبغ بن نباته گفت: علي (ع) مي گفت: قرآن در چهار قسمت نازل شده: يک چهارم درباره ما و يک چهارم درباره دشمنان ما و يک چهارم سنن و امثال و يک چهارم واجبات و احکام، پس گزيده هاي قرآن مخصوص ماست. اين حديث را گروهي از محمد بن حسن به همين صورت که نقل شد، نقل کرده اند و گروهي هم آن را از زکريا نقل کرده اند. 59ـ عن الأصبغ بن نباتة قال: سمعت علياً يقول: نزل القرآن أثلاثاً: ثلث فينا: وثلث في عدونا، وثلث فرائض و أحکام وسنن و أمثال. اصبغ بن نباته گفت: از علي شنيدم که مي گفت: قرآن در سه قسمت نازل شده: يک سوم درباره ما و يک سوم درباره دشمنان ما و يک سوم واجبات و احکام و سنن و امثال. [صفحه 29] 60- عن الأصبغ بن نباتة، عن عليّ قال: نزل القرآن أربعة أرباع: ربع فينا، وربع في عدّونا، وربع حلال و حرام وربع فرائض و أحکام ولنا کرائم القرآن. اصبغ بن نباته از عليّ بن ابي طالب (ع) نقل مي کند که گفت: قرآن در چهار قسمت نازل شده: يک چهارم درباره ما و يک چهارم درباره دشمنان ما و يک چهارم حلال و حرام و يک چهارم واجبات و احکام و گزيده هاي قرآن مخصوص ماست. 61- اين روايت را نصربن مزاحم از ابوالجارود به همين صورت نقل کرده و نيز آن را از او در تفسير عتيق نقل کرده است. 62- عن حبيب بن أبي ثابت قال: صنع لنا يوسف بن ماهک حمّاماً و طعاماً، و معنا مجاهد وطاوس وعطاء فبدء بطاوس فطلي فدخل فقال مجاهد: لقد نزلت في عليّ سبعون آية ما شرکه فيها أحد. فقال عطاء: ما رأي ذلک له أصحابه فيثبت إِلي طاوس فقال: يا ابن السوداء تتکلم بهذا؟ اغسلوا عني لأکونن أنا و هو اليوم حديثاً لأهل مکة. قال: فلم نزل به حتي سکن. حبيب بن ابي ثابت گفت: يوسف بن ماهک براي ما حمامي و طعامي آماده کرد و مجاهد و عطاء و طاووس هم با ما بودند، طاووس نوره گذاشت و داخل شد و مجاهد گفت: درباره علي هفتاد آيه نازل شده که هيچ کس در آن با او شريک نبود، پس عطاء گفت: اصحاب او اين مطلب را در حق او نمي دانستند، تا به طاووس ثابت شود پس (طاووس) گفت: اي پسر زن سياه! چنين سخن مي گويي؟ مرا بشوييد تا من و او مايه گفتگو براي اهل مکه باشيم (سخت دعوا کنيم) مي گويد: پيش او نرفتيم تا اينکه خشم او فروکش کرد. 63- ورواه أيضاً ابن أبي شيبة، عن عبيدالله بن موسي عن عبدالعزيز بن سياه به وقال: فطلوه وتحدث القوم فقال مجاهد: لقدنزلت في عليّ سبعون آية ما شرکه فيها أحد. فقال عطاء: ما عرف ذلک له أصحابه. فقال: يا صاحب الحمّام صبّ عليّ الماء، أما لو أترک أنا و هوـ يعني عطاء- لکنت أنا و هو اليوم حديثاً بمکة. والباقي سواء. [صفحه 30] اين روايت را ابن ابي شيبه، از عبيدالله بن موسي از عبدالعزيز بن سياه هم نقل کرده و گفته است: به طاووس نوره دادند و بقيه با هم صحبت مي کردند، مجاهد گفت: درباره علي هفتاد آيه نازل شد، که هيچ کس در آن با او شريک نبود. پس عطاء گفت: اصحاب او اين را درباره او نمي دانستند پس او (طاووس) گفت: اي صاحب حمام آب به روي من بريز که اگر من و او يعني عطاء را رها کنند مايه گفتگو در مکه مي شويم. بقيه روايت به همان صورت است که نقل شد. 64- اين روايت را ابو عبدالله حسين بن حکم عبري نيز در تفسير خود از مالک بن اسماعيل به همين صورت نقل کرده است. 65- عن الأصبغ بن نباتة، عن عليّ بن ابي طالب عليه السلام قال: نزل القرآن أربعة أرباع: ربع فينا و ربع في عدّونا وربع حلال و حرام وربع فرائض و أحکام، ولنا کرائم القرآن. اصبغ بن نباته، از عليّ بن ابي طالب (ع) نقل مي کند که گفت: قرآن در چهار قسمت نازل شده، يک چهارم درباره ما و يک چهارم درباره دشمنان ما و يک چهارم حلال و حرام و يک چهارم واجبات و احکام و گزيده هاي قرآن مخصوص ماست. 66- عن زرّ، عن عليّ قال: ما مرّت المواسي علي رأس رجل من قريش إلاّ وقد نزلت فيه آية من کتاب الله عزّوجلّ. زرّ از علي (ع) نقل مي کند که گفت: تيغ اصلاح بر سر مردي از قريش مرور نکرد مگر اينکه درباره او آيه اي از قرآن نازل شد.
49ـ عن ابن عبّاس قال: ما نزل في أحد من کتاب الله تعالي ما نزل في عليّ.
صفحه 27، 28، 29، 30.