جلوگيري از تملق و چاپلوسي
بدان که بدترين حالات زمامداران آن است که اين طور فکر کنند، از تملق خوششان بيايد، از چاپلوسي و ستايش بي جا خوششان بيايد، با من آن طور که با جباران صحبت مي کنند صحبت نکنيد، در برابر من تملق نگوئيد و فکر نکنيد که اگر حق را بگوييد بر من سنگين است، نه، من در برابر شنيدن حق و انتقاد بجا آماده ام، کسي که از شنيدن حق و حقيقت ناراحت مي شود، عمل کردن به حق براي او سنگين تر خواهد بود.[1] . وقتي ديگر، شخصي به حضور امام (ع) آمد و شروع کرد به تعريف کردن از آن حضرت، طبعش اين بود که منصب و مقام يا چيزي از بيت المال بگيرد. حضرت در جوابش گفتند: انا دون ما تقول و فوق ما في نفسک. [صفحه 8] من از گفتار تو پايين ترم ولي از آن خيال خامي که در دل تست بالاترم.
حضرت علي (ع) در بسياري از موارد در نهج البلاغه تاکيد مي فرمايد که چاپلوسي نکنيد، سخنانتان با من با تملق و چاپلوسي توام نباشد. يک بار هنگامي که امام خطبه مي خواندند شخصي بلند شد و از حضرت تمجيد و ستايش کرد. فرمود:
صفحه 8.