اعتراف حسن بصري به علم امام علي

مردي از حسن بصري درباره علي عليه السلام پرسيد.

پس او گفت:

«سوگند به او، علي عليه السلام تيري اصابت کننده از تيرهاي خداوند عليه دشمنان خدا بود، او ربّاني اين امّت بود.

اين فضيلت اوست و اين سابقه اوست و اين خويشاوندي او با رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم است.

او از امر خدا غافل نبود و جاي ملامت در دين خدا نداشت و سارق مال اللَّه نبود.

پروردگار قرآن را عزيمت اعمالش قرار داده بود و او هم از آن به گلستان هايي دل انگيز دست يافت.

اين است علي بن ابيطالب عليه السلام اي فرزند»

معاويه آنچه را که از او سئوال مي شد، مي نوشت تا آن را از علي بن ابيطالب بپرسد.

چون خبر شهادت علي عليه السلام به او رسيد، گفت:

فقه و علم با مرگ پسر ابي طالب از ميان رفت.

«عتبه» برادر معاويه به او گفت:

مبادا اهل شام اين سخن را از تو بشنوند.

معاويه پاسخ داد:

اين را از خود ناديده گير.

چه نيکو گفته اند که:

أَلْفَضْلُ ما شَهِدَتْ بِهِ الاءَْعْداءُ

(فضيلت آن است که دشمن به آن گواهي دهد)

---