خطبه بي الف
در اين هنگام اميرالمؤمنين عليه السلام بپاخاسته و خطبه اي طولاني بدون «الف» ناگهان ايراد فرمود: «حمدت و عظمت من عظمت منّته، و سبغت نعمته، و سبقت رحمته غضبه، و تمّت کلمته، و نفذت مشيّته، و بلغت قضيّته، حمدته حمد مقر لربوبيّته، متخضع لعبوديته، متنصّل من خطيئة...»
گروهي از اصحاب رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم دور هم نشسته و از هر دري سخن مي گفتند گفتگو از حروف الفباء به ميان آمد، همگي به اتفاق آراء بر آن شدند که حرف «الف» بيش از ساير حروف در ترکيب کلمات و جمله بنديها به کار مي رود