ابن الجوزي

علاّمه ابن الجوزي (متوفّي 567) هجري مي گويد:

«علي عليه السلام کلماتي را به زبان آورد که سرشار از عصمت است، او با ميزان حکمت سخن مي گفت و خدا با اينگونه کلمات مهابت و شکوهي بر او افکنده است، و بگوش هر کسي برسد دچار حيرت و شگفتي مي گردد.

خداوند در سخن گفتن نعمتي به علي عليه السلام ارزاني داشته است که توانسته حلاوت و ملاحت را يکجا گرد آورد. و سحر بيان و زيبائي فصاحت را با هم در آميزد.

نه مي توان کلمه اي از آن انداخت و نه با حجّت و دليلي مي توان با آن مسابقه داد.

سخنگويان را به ناتواني و عجز مي کشاند و گوي سبقت را از همه مسابقه دهندگان مي ربايد، سخنان امام علي عليه السلام که نور نبوّت برآن پرتو افکن است، مغزهارا به حيرت و شگفتي دچار مي کند».[1] .

---

1. تذکرة الخواص ص 114.