سيّد رضيّ
«سخنان آن حضرت دربردارنده عجايب بلاغت و شگفتي هاي فصاحت و گوهرهاي ادبيّات عرب و مطالب ارزشمندي در رابطه با مسائل ديني و دنيوي است که دين همه از امتيازات، در هيچ کلامي جمع نشده و اينگونه سخنان جامع در هيچ کتابي گرد نيامده است، زيرا امام علي عليه السلام يگانه سرچشمه فصاحت و منشأ و مأخذ بلاغت است که رموز بلاغت از آن بزرگوار آشکار شد، و آئين و راه و رسم فصاحت از او گرفته شده است و هر گوينده سخن پروري از روش او پيروي کرده باشد و هر واعظ بليغي از سخنان آن حضرت کمک و ياري طلبيده است، خود در ميدان سخنوري گُوي سبقت را ربوده است».[1] . و همچنين مي گويد: کانَ اميرالمُؤمِنين عليه السلام مَشرَعُ الفَصاحة و مُورِدِها... «اميرالمؤمنين علي عليه السلام سرچشمه فصاحت و ريشه و زادگاه بلاغت است، اسرار مستور بلاغت از وجود او ظاهر گشت و قوانين آن از او گرفته شد، هرگوينده سخنوري از او پيروي کرد و هر واعظ سخن شناسي از سخن او مدد گرفت، امّا به او نرسيدند و از او عقب مانده اند، زيرا که بر کلام امام علي عليه السلام نشانه هاي دانش الهي و بوي عطر آگين سخنان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم موجود است».[2] .
سيّد رضيّ تدوين کننده نهج البلاغه در رابطه با ارزش ها و عظمت سخنان حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مي گويد: