حکم اسب سواران
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام راکب حيوان را ضامن زيان هاي دست و پاي حيوان مي کرد. ولي قائد را تنها ضامن زيان هاي پاي حيوان مي دانست نه دست او.[1] .
ولي قائد را تنها ضامن زيان هاي پاي حيوان مي دانست نه دست او.[1] .
وسائل الشيعه، ج19، ص186، حديث 12.