حکم ضرر زدن بر کشتزار
صاحب زراعت در روز خودش بايد از زراعتش پاسداري کند، ولي ضررهاي شبانه آنها را موجب ضمان صاحبان آنها مي دانست.[1] .
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام جنايات و آسيب هاي حيوانات را که در روز بر کشتزار ديگران وارد مي آوردند موجب ضمان نمي دانست، و مي فرمود: