جنگ روميان
خداوند ضامن شده حوزه و حدود مسلمانان را نگهداري کند، و عيوب آنان را بپوشاند، و آن خدايي که مسلمانان را زماني که اندک بوده اند ياري نموده، زنده است، و هرگز نمي ميرد. تو اگر خودت به جانب دشمن حرکت کني و در جنگ مغلوب گردي، براي شهرهاي دور دست مسلمانان پناهي نمي ماند. (براي جلوگيري از فتنه و فساد) صلاح اين است که مردي دلير و آزموده به طرف دشمن بفرستي و سپاهيانش را نيز از رزمندگان صبور و با استقامت و شکيبا و موعظه پذير انتخاب کني، پس اگر به ياري خداوند بر دشمن پيروز شدند، آرزوي تو بر آورده شده و اگر شکست خوردند باز هم اهميتي ندارد؛ زيرا خودت به عنوان پناهگاه و پشتيبان مسلمانان زنده خواهي بود.[1] .
خليفه دوم درباره جنگ با روميان از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام نظر خواست آن حضرت به او فرمود: