حد شرابخوار
خليفه دوم تصميم گرفت بر او حدّ جاري کند. قدامه به خليفه دوم گفت: حدّ بر من روا نيست، زيرا خداوند در قرآن مجيد مي فرمايد: «ليس علي الذين آمنوا و عملوا الصالحات جناح فيما طعموا» «بر آنان که ايمان آورده اند و کردار شايسته انجام داده اند، گناهي نيست در آنچه خورده اند، هرگاه بپرهيزند و ايمان بياورند و کارهاي شايسته بکنند». پس خليفه دوم از او صرف نظر کرد. اميرالمؤمنين عليه السلام اين را شنيد و نزد خليفه دوم رفت و به وي فرمود: چرا به قدامه حد نزدي؟ خليفه دوم گفت: قدامه اين آيه را برايم خواند و خود را از مصاديق آن دانست. حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: قدامه از مصاديق اين آيه نيست، زيرا کساني که ايمان آورده و کردار نيک انجام مي دهند، هرگز حرامي را حلال نمي شمرند، اينک قدامه را برگردان و او را از آن گفتارش توبه بده و بر او حد جاري کن. و اگر توبه نکرد او را به قتل برسان؛ زيرا از اسلام خارج شده است. خليفه دوم به خود آمد و قدامه را طلبيد، و چون قدامه از جريان با خبر شد، نزد خليفه دوم اظهار ندامت و توبه کرد و خليفه از حکم قتلش درگذشت. و آنگاه که خواست به او تازيانه بزند، مقدارش را نمي دانست، باز از آن حضرت راهنمايي خواست. امام علي عليه السلام به او فرمود: حدّش هشتاد تازيانه است، زيرا کسي که شراب نوشد، مست مي شود، و در آن هنگام هذيان مي گويد و به مردم تهمت مي زند و حدّ تهمت هشتاد تازيانه است. پس خليفه دوم طبق دستور آن حضرت عمل کرد.[1] .
قدامة بن مظعون، شراب نوشيد.