نفع و زيان حجرالأسود
مي دانم که تو سنگي هستي و به کسي نه زياني مي رساني و نه نفعي، و اگر نه اين بود که رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم را ديده ام تو را مي بوسيد هرگز تو را نمي بوسيدم. اميرالمؤمنين عليه السلام به خليفه دوم فرمود: بلکه اين سنگ هم زيان مي رساند و هم نفع. خليفه دوم گفت: چگونه؟ آن حضرت فرمود: آنگاه که خداوند از بني آدم پيمان گرفت عهدنامه اي برايشان نوشت و همين سنگ آن را در خود فرو برد. پس در روز رستاخيز به وفاي مؤمن و انکار کافر گواهي خواهد داد. و اين معناي دعائي است که مردم در موقع استلام حجر مي خوانند: «اللهم ايمانا بک، و تصديقاً بکتابک، و وفائاً بعهدک». «خدايا به تو ايمان مي آورم، و کتاب تو را تصديق مي کنم، و به عهد تو وفا مي نمايم»[1] .
هنگامي که خليفه دوم حجرالأسود را بوسيد به آن خطاب کرد و گفت: