قبر هود و يهودا
در «نُخيله»[1] قبر بزرگي بود که يهوديان مُردگان خود را در اطراف آن به خاک مي سپردند. حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام پرسيد: مردم درباره اين قبر چه مي گويند؟ امام حسن عليه السلام فرمود: مي گويند قبر هود پيامبر است، آنگاه که قومش از اطاعت او سر برتافتند و بدين سرزمين آمده و در اينجا وفات کرده اند. اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: دروغ مي گويند، حقّا که من نسبت به اين قبر از آنان آگاه تَرم. اين قبر يهودا پسر بزرگ يعقوب است. و آنگاه فرمود: آيا در اين نواحي شخص مطّلعي پيدا مي شود؟ گفتند: بله. پيرمرد کُهنسالي را به نزد آن حضرت آوردند. امام علي عليه السلام به او فرمود: منزل تو کجاست؟ پيرمرد گفت: در ساحل دريا. حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: فاصله اش با کوه سرخ چقدر است؟ پيرمرد گفت: به آن کوه نزديک است. حضرت فرمود: قوم تو درباره آن چه مي گويند؟ پيرمرد گفت: مي گويند قبر ساحري است. حضرت فرمود: خلاف مي گويند، آن قبر هود است و اين قبر يهودا. آنگاه فرمود: در روز قيامت هفتاد هزار نفر از پشت شهر کوفه با چهره هايي تابان همچون مهر و ماه محشور شده، بدون حساب داخل در بهشت مي شوند.[2] .
اصبغ بن نباته مي گويد: